cancelaði læknana í rvk. já. ég nennti ekki og langaði ekki og þar fram eftir götunum. og hana nú.
ég elska elías eitthvað svo ótrúlega mikið þessa dagana. ég elska hann alltaf en enn meira og alltaf meira og meira, eitthvað sem ég hélt að væri ekki hægt. ég elska að elska hann. litla barnið okkar er örugglega farið að elska hann líka, því við höfum saknað hans ógurlega. hann kemur til okkar í fyrramáli og vekur okkar. ljúffffft. hann er þá á leið sinni suður á iron maden og kemur svo um nóttina og lúrir hjá okkur og svo förum við heim á akureyrina.
ég hef heft það gott á dósini (fyrir utan söknuð og ást) viðð mamma erum búnar að kappast doltið í dag, pakka niður gömlu dóti, henda og messast. ég hitti bæði sylvó og önnu, það var gott. og líka annað fólk. kíkti á bakken og tónleika. barnið hoppaði hæð sína (25cm eða eh álíka) þegar metallica smellir byrjuð að hjóma frá metal sveitini death trap.. frekar fyndið. segið svo að börn kunni ekki gott að meta. ekkert helv. birgitta haukdal og sjitt ass. heh.
en áfram heldur stuðið.. ég ætla að hlunkast í bælið með allt mitt afurtask og halda áframa ð lesa ævisögu KK, því hún er sneld.
að elska einhvern er svooo gott. allavegana að elska einhvern eins og elías.
Viktoría ástsjúka og ástfangna upp fyrir bumbu og litla buddan ;*