Þessi saga er þess virði að lesa hana... Síðasta dag fyrir jól
flýtti ég mér í stórmarkaðinn til að kaupa gjafirnar sem ég komst ekki yfir að kaupa fyrr.
Þegar ég sá allt fólkið þar, byrjaði ég að kvarta í hljóði "Þetta á eftir að taka heila eilífð og ég á enn eftir að fara á svo marga staði". Jólin eru alltaf að verða meira og meira pirrandi með hverju árinu. Ég vildi að ég gæti bara lagst niður og farið að sofa og vaknað svo eftir jólin. Allavegana, ég kom mér í leikfangadeildina og þar fór ég að skoða verðin, hugsandi hvort að börn leiki sér eitthvað með svona dýr leikföng. Eftir smá tíma af leikfangaskoði þá tók ég eftir litlum strák um 5 ára, sem hélt á dúkku upp við brjóstið sitt.
Hann strauk hárið á dúkkunni og virtist svo sorgmæddur. Svo snéri litli strákurinn sér að eldri konu sem var við hliðina á honum "amma, ertu viss um að ég hafi ekki nógu mikla peninga?" Gamla konan svaraði "þú veist að þú átt ekki nóg til að kaupa dúkkuna elskan
mín" Svo bað hún hann um að bíða í 5 mínútur eftir sér á meðan hún skoðaði sig um. Hún fór fljótlega. Litli strákurinn hélt ennþá á dúkkunni í hendinni. Ég labbaði til
hans og spurði hann hverjum hann ætlaði að gefa dúkkuna. "Þetta er dúkkan
sem systir mín elskaði mest og langaði svo mikið í fyrir jólin. Hún var svo viss um að jólasveinninn myndi gefa sér hana. Ég sagði honum að kannski eigi jólasveinninn eftir að koma með dúkkuna til hennar, og að hann þyrfti ekki að hafa áhyggjur. En hann sagði við
mig sorgmæddur "Nei jólasveinninn getur ekki gefið henni dúkkuna þar sem hún en núna. Ég verð að gefa mömmu dúkkuna svo að hún geti gefið henni hana þegar hún fer þangað". Augun hans voru svo sorgmædd meðan hann sagði þetta.
"Systir mín er farin til þess að vera með Guð. Pabbi segir að mamma sé líka að fara til Guðs mjög fljótlega, og ég hélt að hún gæti farið með dúkkuna fyrir mig og gefið systur minni hana". Hjartað mitt stoppaði næstum því. Litli strákurinn leit upp til mín og sagði "Ég sagði pabba að segja mömmu að fara ekki alveg strax. Ég bað hann um að bíða þangað til að ég kæmi heim úr búðinni" Svo sýndi hann mér fallega mynd af honum þar sem hann var hlægjandi. "Ég vil líka að mamma taki þessa mynd með sér svo að hún gleymi mér aldrei, ég elska mömmu mína og ég vildi óska að hún þyrfti ekki að fara,
en pabbi segir að hún verði að fara til að vera hjá litlu systur minni".
Svo leit hann aftur á dúkkuna með sorgmæddum augum, mjög hljóðlátur.
Ég teigði mig hljóðlega í veskið mitt og tók smá pening upp og sagði við strákinn "en ef við athugum aftur í vasan til að tékka hvort að þú eigir nógan pening?" Allt í lagi sagði strákurinn "ég vona að ég eigi nóg" Ég bætti smá af mínum peningum við án þess að hann tæki eftir því og við byrjuðum að telja. Það var nógur peningur fyrir dúkkunni, og
meira að segja smá afgangur. Litli strákurinn sagði "Takk Guð fyrir að gefa mér nógan pening. Svo leit hann á mig og sagði " Í gær áður en ég fór að sofa þá bað ég Guð um að vera viss um að ég hafi nógan pening til þess að geta keypt dúkkuna handa systur minni. Hann heyrði til mín, mig langaði líka að eiga nógan pening til að kaupa hvíta rós
handa mömmu,en ég þorði ekki að biðja Guð um of mikið, en hann gaf mér nóg til að kaupa rósina líka". Sko mamma elskar hvíta rós".
Nokkrum mínútum seinna kom gamla konan og sótti strákinn. Ég kláraði
að versla með allt öðru hugarfari ég gat ekki hætt að hugsa um litla strákinn.
Svo mundi ég eftir frétt í blaðinu fyrir 2 dögum síðan "maður keyrði drukkinn og klessti á bíl þar sem ung kona og lítil stelpa voru í. Litla stelpan dó samstundis en mamman var í dái" Fjölskyldan varð að ákveða hvort það ætti að setja hana í öndunarvél eða ekki, af því
að unga konan myndi ekki vakna úr dáinu.
Var þetta fjölskylda litla stráksins?
Tveim dögum eftir að ég hitti litla strákinn, las ég í blaðinu að unga
konan hafi dáið. Ég gat ekki hamið mig og fór út í blómabúð og keypti
búnt af hvítum rósum og fór upp í líkhús þar sem fólk gat séð konuna
og óskað sér í seinasta skipti áður en hún væri jörðuð.
Hún var þarna í kjól, haldandi á fallegri hvítri rós með myndinni
af litla stráknum og dúkkuna á brjóstinu.
Ég fór grátandi og fannst líf mitt hafa breyst til eilífðar. Ástin
sem þessi itli strákur hafði til mömmu sinnar og systur, er enn þann
dag í dag,erfitt að ímynda sér. Og í einni svipan tekur drukkinn maður þetta
allt frá honum.

Þessi saga er til að minna okkur öll á að jólin hjá mörgum eru ekki bara gleði og hamingja. Það eru svo margir sem einmitt líður verst í kringum jólin. Það eru alveg ótrúlega margir sem taka líf sín einmitt í desember. Það er líka merkilegt hversu vel gamla fólkið (þá meina ég eins og alzermessjúklingar,sem geta ekkert tjáð sig og viðast lítið sem ekkert skilja) finna og vita að það eru að koma jól og þá verða flestir mjög daprir. Ég held að það verði séstök upplifun að vinna á jólnum og finna fyrir þessu. Ég hlakka bara til.
Hann Reginn, fyrrverandi skólafélagi minn og bekkjarvinur framdi sjálfsmorð fyrir 2vikum. Hann var með mér á Laugum. Otrúlega sniðugur gaur. Hann var mikill tónlistarsnillingur, og spilaði á bassa, og gerði vel. Hann spilaði einmitt á 1des einu sinni með Konna litla. Þeir tóku Blink182. heh. Og hann var alltaf í einum rauðum sokk og einum bláum og með bindi og í stuttbuxum. Merkilegur gaur.
Honum þótti líka voða gott að sofa. Það var oft sem við læddumst inn til hans til að ná í hann í tíma. Minngarsíðan hans Regins.
Svona er lífið ljúfurinn og ljósinu fylgir skuggi.

Ég ætla ekki að skirfa nein jólakort í ár. Nenni því ekki. Sorrí. Þið vitið að mér þykir vænt um ykkur öll og sendi ykkur jólastrauma og gleði. En ég vill gjarnan fá jólakort, það er ekki það.
Það varr asskoti gott í rvk. verslaði verslaði verslaði verslaði verslaði verslaði og fór smá í búðir. eyddi eins og bréfberi í des og skemmti mér við það. pénigar sméniingar. keyrði um á drossíuni hennar ömmu og tók ekki feil beyju og lét eins og ég hefði verið leigubílstjóri í rvk í 25ár. doktorinn sagði allt það besta eins og fyrri daginn. 7,2 í langtímasykri sem er FULLKOMIÐ. þannig.. fullkomið. takk.
Djammaði vel í gær. Helvítaðist í Sjallan á Sálan (i knowww, sökker) Þetta er var fínt sko. Ég djúsaði nú samt bara á dátanum með geðsjúkum ellupoppurnum, veiii! Ellen gerði líka góððða hluti (EÐA EKKI)hún komst ekki á ball, alkin litli. hehehhe. Hún er þessi gella sem aldrei fer yfir línun í drykkju og hagar sér líka oftast ágætlega en í gær var línan puntur í hennar augum og hún var ON FIRER! heh.
Hér eru svo myndir síðan um helgina. Gísli Mar, Hrafndís og Halldór Páll komu í heimsókn á laugad. og ég tók auðvita myndir af svona eðal gullum sem mæta í heimsókn. Þvlík besta skinn og myndalegur gæi. Og svo djammmyndir. Gammmmman..
skítt með það.
þar fór það.
lýsi lúsi og sjebbi eru hér að gera allt vettlaust með einhverjjju rugli.
og elsku Birna mín á afmæli í dag. til lukku lukku lukku. ;*
og ólöf birna.. innilega til lukku með útskrifina. þú ert hetja.

nýjar myndir. síðan á föstudaginn seinasta. afmælið hjá ásgó brósó og djamm með stelpunum. gaman að þvííí.
svo er það bara rvk á miðvikud. sef eina nótt hjá ömmu og afa og læknis á fimmtud. og búðaráp og rölt, jólainnkaup og tölt og sollis. égggg hlakka svoo til, ég hlakkkka alltaf svooo til. vonum bara að læknarnir verði ánægðir með mig.
erum að fá 10launaflokka hækkun í vinnuni og bara læti sko. afturvirk í 2ár (ég er búin að vinna í 1ár, þannig) þetta verður glæsó. svo desember uppbótin. þannnig að maður verður sjitt lóded 15des. klippó og þessháttar verður tekið með stæl 15des, kl. 13.00.
tumi bróðir er í heimsókn. mamma er á sjúkrahúsinu og pabbi að vinna og vinna og hann þar einhverstaðar að vera kalllinn. ég flaug rækilega á hausin þegar ég og ásgeir vorum að dandalast eh áðan. gat á buxum og blóð á hönd. nagað bílbetli og étnir geisladiksar. hver segir að það sé ekkkkert mál að hafa hund? gvöðð. jiii.
skítið í ykkur
bæ.